Tijdens de geslaagde ledenvergadering in Den Haag op 30 maart mocht de werkgroep een nieuw bestuurslid verwelkomen. Roel Gloudemans werd in de vergadering benoemd tot algemeen bestuurslid. We stelden hem vijf vragen om kennis te maken.
Roel Gloudemans is geen onbekende bij de Werkgroep Meteoren. Medebestuurslid Sebastiaan de Vet stelde hem vijf vragen om kennis te maken. Wie is Roel, wat is zijn interesse in meteoren en wat kunnen we de komende tijd van hem verwachten?
1. Om met de deur in huis te vallen: wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven als je niet met meteoren bezig bent?
“In het dagelijks leven ben ik Chief Security Officer bij het IT bedrijf Conclusion. Conclusion is een ecosysteem van meer dan 40 bedrijven. In mijn rol probeer ik die bedrijven te bewegen tot een gemeenschappelijke standaard rondom informatiebeveiliging en veiligheid die past bij de dreigingen waar wij en onze klanten mee te maken hebben. Om tot die standaard te komen heb ik intensief contact met alle individuele bedrijven, onze concurrenten en de Nederlandse overheid. Het mooie aan dit vak is dat de grenzen tussen organisaties wegvallen: we zetten ons allemaal in voor een veiliger Nederland, met aan de andere kan de uitdaging om al die directeuren van deze bedrijven te laten inzien wat de noodzaak is.”
2. Je bent geen onbekende met het meteoorwaarnemen en de werkgroep. Wat motiveerde je om actief te worden als bestuurslid bij de Werkgroep?
“Ik heb altijd een brede interesse gehad. Toen ik op de middelbare school zat ben ik door mijn ouders naar een cursus Sterrenkunde gestuurd. Daar was ik als jongen van een jaar of 15 wel een vreemde eend in de bijt tussen mannen en vrouwen van gemiddeld een jaar of 45. Na die cursus raakte ik al snel betrokken bij Sterrenwacht Halley in Heesch; in eerste instantie als hulp op de bouwplaats samen met Felix en Urijan. Zij nodigden mij uit voor mijn eerste waarneemavond van de Perseïden. Mijn eerste waarneemuur werd vervolgens ook nog eens vastgelegd door de NOS voor het achtuurjournaal. Het leuke van de Werkgroep Meteoren was de combinatie van sterrenkunde en techniek. Bij de werkgroep was men altijd bezig met het fabriceren van eigen apparatuur. Het duurde niet lang of ik had mijn eigen radio-ontvanger gebouwd.
Na die eerste kennismaking met de sterrenkunde ben ik het gaan studeren. Tijdens de studie werd de aandacht voor de Werkgroep steeds een beetje minder. In die tijd was de studie maar 4 jaar en het was een redelijke uitdaging deze succesvol af te ronden. Mijn studie eindigde tijdens het hoogtepunt van de .com periode, dus ik werd bij de poort van de universiteit weggevist door een IT bedrijf. Vele jaren gingen voorbij en ik werd inmiddels vader van een zoon die net als ik interesse heeft in de wetenschap en de autoracerij. Toen hij 9 was is hij gaan karten door bij een kartschool te gaan. Driekwart jaar later stond ik daar zelf les te geven. Die opleiding kreeg langzaamaan een steeds professionelere bezetting, waardoor ik op een zeker moment niet echt meer nodig was. Al met al was ik in die vijf jaar tussen de zes en acht uur per week op de baan te vinden en dat viel ineens weg. Om mijn geestelijke gezondheid te bewaken moest ik dus op zoek naar een andere hobby. Met mijn zoon bezochten ik samen al enkele keren de Meteorendag der Lage Landen. Toevallig belde rond dat moment Felix ook met de vraag of ik misschien bestuurslid wilde worden bij de Werkgroep.
Aangezien mijn zoon nu in de kritische fase komt voor zijn studiekeuze leek me dit een uitgelezen moment om hem er wat meer bij te betrekken om hem zo te helpen op zijn eigen pad. De Werkgroep Meteoren bestaat weliswaar uit amateurs, liefhebbers, maar er is ook een sterke betrokkenheid bij de professionele sterrenkunde. Inmiddels had ik ook weer een van mijn oude hobby’s herontdekt, programmeren en elektronica. Al met al de ideale combinatie om het meteoorwaarnemen weer een nieuwe kans te geven.”
Roel, enkele jaren geleden, tijdens het bezoek aan Effelsberg voor de bouw van het LOFAR station daar. Zijn rol bij LOFAR was het ontwerp van het datanetwerk tussen de antennes en de supercomputer in Groningen.
3. Heb je al leuke plannen of ideeën voor de werkgroep in je nieuwe rol als bestuurslid? Of hoe zie je jouw rol de komende tijd?
“Ik ben eigenlijk op dit moment aan het herontdekken hoe de Werkgroep erbij staat, wat er allemaal gebeurd is in de 25 jaar dat ik het niet heb bijgehouden. Voordat Felix mij belde had ik al een Global Meteor Network camera op de garage staan. Daar kunnen we in Nederland nog veel meer mee. Ten opzichte van de landen om ons heen zijn er nog relatief weinig camera’s. Verder vind ik het belangrijk dat we ook veel aandacht besteden aan het populariseren van de sterrenkunde en techniek. Ik zie wat er op de scholen gebeurt in Nederland en eerlijk gezegd schieten mij daarbij de tranen in de ogen; zo weinig goede aandacht voor het wetenschappelijke en technische vakgebied. Pas in de bovenbouw van de middelbare school wordt het een beetje serieus. Ik denk dat we daar als Werkgroep best een klein steentje bij kunnen dragen. Wat dat betreft heeft de Werkgroep in het verleden haar werk hier ook al goed gedaan om het brede publiek te bereiken. Als je ziet hoeveel mensen het vuurbolmeldpunt weten te vinden, dan vind ik dat indrukwekkend!”
4. Een van de activiteiten dit jaar is de GMN workshop, waarbij deelnemers zelf een meteorencamera kunnen bouwen. Je hebt er zelf ook een op je dak staan. Wat spreekt je aan bij deze vorm van meteoorwaarnemen?
“Het fijne van deze manier van waarnemen is dat het automatisch gaat. Zelfs als je even geen tijd hebt, draag je dus bij. Verder is het ook weer een leuke combinatie van wetenschap en techniek. Een van de eerste dingen die ik deed, was wat feedback geven op de manier waarop de gebruikte computers in elkaar werden gezet, met als resultaat een bijgewerkte installatiemethode. Dat is ook iets waar ik nog steeds mee bezig ben. Ik ben nog een van de weinigen die de nieuwste Raspberry Pi 5 computer aan de gang heeft gekregen voor de GMN meteorencamera binnen het netwerk. Hiervoor heb ik mijn eigen installatiemethode ontwikkeld die ik ook zal toelichten in de GMN workshop.”
5. In 2026 bestaat de werkgroep al weer 80 jaar en verschillende generaties meteorenliefhebbers gingen ons dus voor. Samen met je zoon heb je een passie voor meteoren en jullie zijn beiden lid van de werkgroep. Wat maakt het meteoorwaarnemen, denk je, zo interessant voor een jongere generatie?
“Meteoorwaarnemen kun je vergelijken met het kijken van een autorace, wanneer je van racen nog niet zoveel verstand hebt. Je kijkt voor de ongelukken. Binnen de meteorenwereld noemen ze ‘vuurbollen’. Het is een van de meest laagdrempelige manieren van waarnemen en tevens ook een van de weinigen die je in groepsverband kunt doen. Doordat er ook professionele sterrenkundigen en planeetonderzoekers bij betrokken zijn, geeft deze hobby een prachtig beeld van hoe het is om hier daadwerkelijk een studie van te maken, ten opzichte van andere amateursterrenkundige disciplines. Je kunt in deze hobby ook prima uitvinden of je meer van de wetenschap of meer van de techniek bent. We hebben beiden hard nodig en met beide interesses is er in deze tijd veel mogelijk.”